Το βιβλίο αυτό αποτελεί τον δεύτερο τόμο της ερμηνευτικής εκδόσεως αποσπασμάτων των Λυρικών ποιητών της αρχαϊκής εποχής. Ο πρώτος τόμος περιέχει τους ιαμβογράφους και τους ελεγειακούς ποιητές (Καλλίνος, Τυρταίος, Αρχίλοχος, Μίμνερμος, Σόλων, Ξενοφάνης, Θέογνις, Σημωνίδης, Φωκυλίδης, Ιππώναξ). Εδώ ερμηνεύονται ποιήματα των μελικών ποιητών [. . .]. Η ποίηση αυτή παρουσιάζει, όπως είναι γνωστό, μια ιδιοτυπία, που εντοπίζεται κυρίως στην ποικιλία των ποιητικών ειδών και της μετρικής μορφής. Στη μελική ποίηση ανήκουν πολλά επιμέρους ποιητικά είδη, που είναι δυνατόν να ταξινομηθούν κατά κάποιο τρόπο. [. . .] Ο Πρόκλος λέγει, ότι η μελική ποίηση αποτελείται από πολλά επιμέρους τμήματα (μέρη) και χωρίζεται σε υποδιαιρέσεις [. . .]. Άλλα κατανέμονται σε θεούς, άλλα σε ανθρώπους, άλλα σε θεούς και ανθρώπους, και τέλος μερικά «εις τας προσπιπτούσας περιστάσεις