Το αυτοβιογραφικό αυτό έργο του Γουίνστον Τσώρτσιλ, πέρα από τον αριστουργηματικό τρόπο με τον οποίο είναι γραμμένο, είναι χαρακτηριστικό για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί κανείς να διεισδύσει στη διαμόρφωση της ψυχοσύνθεσης ενός παιδιού, εφήβου και νεαρού άνδρα, που επέπρωτο να αναλάβει στους ώμους του τις τύχες μιας χώρας, της Βρετανίας, μιας Αυτοκρατορίας, της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και πρώτιστα, τις τύχες του ελεύθερου κόσμου μπροστά στην επέλαση του ναζισμού. Η καταγραφή της βικτοριανής εποχής, όπως ο Γουίνστον Τσώρτσιλ την έζησε και η σύγκρισή της με τον κόσμο που βίωνε, όταν έκανε τη συγγραφή του, δίνουν στο έργο αυτό και μια επιπλέον ενδιαφέρουσα διάσταση.