«Καθετί πραγματικά κακό ξεκινά ως κάτι αθώο» Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Τον Ιούνιο του 1961 ο Α. Ε. Χότσνερ επισκέφθηκε έναν παλιό του φίλο στην ψυχιατρική πτέρυγα του νοσοκομείου Σεντ Μέρι. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα μιλούσαν: λίγες εβδομάδες αργότερα ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ επέστρεψε στο σπίτι του, όπου και αυτοκτόνησε. Η τελευταία τους συζήτηση αποτέλεσε το καταληκτικό κεφάλαιο σε μια ιστορία που ο Χέμινγουεϊ είχε αφηγηθεί σταδιακά μέσα σε μια δεκαετία.
Ο Χέμινγουεϊ διηγήθηκε στον Χότσνερ τις λεπτομέρειες της εξωσυζυγικής σχέσης που κατέστρεψε τον πρώτο του γάμο: όλη την αλήθεια για τη ρομαντική ζωή στο Παρίσι και για το πώς, χωρίζοντας τη Χάντλεϊ, έχασε το «αληθινό μέρος κάθε γυναικείου χαρακτήρα που θα πρωταγωνιστούσε στα βιβλία του», όπως και τη μεγάλη αγάπη που μάταια θα αναζητούσε ξανά στην υπόλοιπη ζωή του.
Αφηγήθηκε ακόμη γνωστά και κυρίως άγνωστα γεγονότα της ζωής του, όπως το πώς επέζησε από μια πτώση αεροπλάνου στην Αφρική, ξεπροβάλλοντας από τη ζούγκλα με ένα τσαμπί μπανάνες κι ένα μπουκάλι τζιν στο χέρι, τη σχέση του με το συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, ανέκδοτες ιστορίες και περιστατικά από τη διαμονή του στο Παρίσι, τις σκέψεις του για τη γραφή και τους φίλους του από τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής, τη ζωή αφότου έχασε την αληθινή του αγάπη.
Ο Χέμινγουεϊ όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί: ταπεινός, μετανιωμένος και γεμάτος ενοχές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)