Θα αποδοθεί δικαιοσύνη ή θα συνεχίσει η ανθρωπότητα να κάνει λάθη;
Ο καθηγητής κ. Φωτιάδης με παρακάλεσε, ως τούρκο υποστηρικτή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να προλογίσω την 14τομη τεκμηρίωση, η οποία αποδεικνύει λεπτομερώς τη γενοκτονία των Ελληνοποντίων. Δεν μου είναι εύκολο να ανταποκριθώ δίκαια σε αυτή την πρόκληση. Διότι τη χώρα εκείνη την οποία οι κυρίαρχοι μετέτρεψαν σε λαϊκό νεκροταφείο και της έδωσαν το όνομα "τουρκική" πατρίδα, η ανθρωπότητα και η ανθρωπιά την απαρνήθηκαν εδώ και 100 χρόνια.
Στην καταστροφή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ο "πολιτισμένος κόσμος" αγνόησε τις κραυγές βοήθειας των Ποντίων, όπως δεν έλαβε υπόψη του και αυτές των Αρμενίων και των Αραμαίων-Ασσυρίων. Γι' αυτό και τους εκτέλεσαν μαζικώς και τους εκδίωξαν απ' την ιστορική τους πατρίδα. Γι' αυτό έως σήμερα είναι αναγκασμένοι να υφίστανται τις συνέπειες των ματωμένων πληγών τους. Γι' αυτό οι επιζώντες του ατιμασμένου και βασανισμένου αυτού λαού πρέπει να σιωπούν στην "τουρκική" πατρίδα. Ούτε καν τους νεκρούς τους δεν μπορούν να πενθήσουν. Και οι εξόριστοι πρέπει να βασανίζουν τη συνείδησή τους με το ψυχικό τραύμα και τη νοσταλγία της χαμένης πατρίδας.
Αφού η τουρκική κοινωνία ανέχτηκε όλα αυτά, και τα ανέχεται ως σήμερα ακόμα, η οργανωμένη βία στράφηκε εναντίον της. Τώρα βασανίζονται και ατιμάζονται, κακοποιούνται και εκτελούνται με κτηνώδεις μεθόδους οι καλύτεροι νέοι και οι καλύτερες νέες του τουρκικού λαού.
Για όλους αυτούς τους λόγους, οι φωνές των υποστηρικτών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατών μετατράπηκαν σε φωνές των βασανισμένων και ατιμασμένων λαών. Απαιτούν επίσης δικαιοσύνη. Υποκλίνονται γεμάτοι σεβασμό μπροστά στα θύματα του ελληνικού λαού και ζητούν την αναγνώριση της γενοκτονίας του ελληνοπόντιου ή, καλύτερα, του ελληνικού λαού.
Υπέρ της αναγνώρισης των μέχρι σήμερα ανομολόγητων γενοκτονιών!
Δίκαιο και δικαιοσύνη για τους επιζώντες και για μια αληθινή φιλία των λαών μας!
[...] Φραγκφούρτη 08.07.2002
(Από τον πρόλογο του Ali Ertem, Προέδρου του "Συλλόγου Ενάντια στη Γενοκτονία")