Η τέχνη των Εικόνων της Κρητικής Σχολής δεν είναι μία τέχνη που υπηρετεί πρακτικές σκοπιμότητες του καθημερινού βίου. Αποσκοπεί στην κάλυψη των μεταφυσικών αναγκών του ανθρώπου και, σε αυτήν την προοπτική, περιέχει και αναδεικνύει την «άλλη» διάσταση του κόσμου. Η τέχνη των Εικόνων της Κρητικής Σχολής επιτρέπει να αποκρυπτογραφήσουμε τη βαθύτερη σχέση της Κρήτης με τη βυζαντινή καλλιτεχνική και πνευματική παράδοση, καθώς και να κατανοήσουμε το αποτέλεσμα και τα όρια της συνάντησης του τόπου μας με τον δυτικό πολιτισμό. Η τέχνη των Εικόνων της Κρητικής Σχολής (που είναι η σημαντικότερη «στιγμή» της ελληνικής τέχνης μετά την άλωση της Πόλης στα 1453) περιγράφει επίσης το περιβάλλον μέσα στο οποίο πρωτοάνθησε η κορυφαία καλλιτεχνική προσωπικότητα του νεότερου ελληνισμού: ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος. Πλησιάζοντας και γνωρίζοντας την τέχνη των Εικόνων της Κρητικής Σχολής, πλησιάζουμε και γνωρίζουμε την παράδοσή μας - αποκαλύπτουμε ένα βασικό μέρος του εαυτού μας στον εαυτό μας.