Είχαν σπείρει την προηγούμενη μέρα και τώρα σβάρνιζαν το χωράφι για να σκεπάσουν το σπόρο πριν προλάβουν να τον αρπάξουν τα πουλιά. Η μάνα και το μεγαλύτερο παιδί, ανεβασμένοι πάνω στη σβάρνα που την έσερνε μουλάρι οδηγημένο απ' τον πατέρα, προσπαθούσαν με το βάρος τους να ισοπεδώσουν το χώμα θέλοντας να φυλάξουν τη σπορά όχι μονάχα από τα πεινασμένα πετούμενα, μα κυρίως από βροχές ικανές να τον παρασύρουν κάπου μακριά. Γιατί ο Νοέμβριος πλησίαζε, και τέτοια εποχή βροχές ραγδαίες, σωστός κατακλυσμός, δεν λείπουν από τη Θράκη.