Το 1955, ο Σελίν δημοσιεύει τις φανταστικές «Συνομιλίες με τον καθηγητή Υ», υπακούοντας, όπως διατείνεται, στον εκδότη του Γκαστόν Γκαλιμάρ, που του ζητά να βγει απ’ την «αφάνεια», για να αναγνωριστεί η ιδιοφυΐα του και να αυξηθούν οι πωλήσεις των βιβλίων του. Σ’ αυτό το μικρό αριστούργημα θηριώδους σαρκασμού, σπάνιας διορατικότητας και εκθαμβωτικής μαεστρίας, ο μυθικός συγγραφέας ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς του με τους αναγνώστες, τους εκδότες, τους δημοσιογράφους, τις Ακαδημίες, τις βραβεύσεις, τους ομοτέχνους του, τη νεολαία, τη μοντέρνα τέχνη και με όλο το κιτς της μαζικής κουλτούρας, ενώ ταυτόχρονα δίνει τα κλειδιά του «συγκινησιακού ύφους» του, υπογράφοντας την ποιητική διαθήκη του.