Τα τέσσερα διηγήματα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και σαν αυτοβιογραφικά. Το πρώτο, που καλύπτει τις μισές περίπου σελίδες, αποτελείται από δυο μέρη με χρονική διαφορά δέκα χρόνια το ένα από τ` άλλο.
Στο πρώτο μέρος παρακολουθούμε, το 1964, το συγγραφέα να πρωταντικρίζει την Αθήνα ερχόμενος από την Ευρώπη και να προσπαθεί να πραγματοποιήσει τα συγγραφικά του όνειρα. Όμως οι συνθήκες είναι τέτοιες, ώστε, αφού εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες στο τέλος θα διακόψει και την αναβολή που έχει λόγω σπουδών για να παρουσιαστεί στο στρατό και επιτέλους, να φάει.
Μετά από δέκα χρόνια, το 1974, τα έχει σχεδόν όλα. «Είχα μια δουλεία λουξ, μια γυναίκα λουξ κι ένα σπίτι λουξ». Να, όμως, που κηρύσσεται η γενική επιστράτευση και πρέπει να πάρει μέρος σ` ένα άδικο και ηλίθιο πόλεμο.