Ένας πρόλογος, που δεν θα χάσετε και τίποτα αν δεν τον διαβάσετε. Στα κομμάτια αυτά, κυρίες και κύριοι, μια σειρά ολόκληρη, ας πιάσουμε και λιγάκι τον τόπο μας. Όχι ιστορίες και ηρωικά ερείπια και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αυτά που λέμε στα παιδιά για να τους βάζουμε τεσσάρια στη γεωγραφία, είτε που λέμε στους ξένους για να τους φέρουμε να τραβάνε φωτογραφίες με κουτή πόζα και να τις καμαρώνουνε στ' άλμπουμ τ' αναμνηστικά τους. Όχι. Περιγραφή της Ελλάδας, όπως είναι σήμερα, μακρυά επί τέλους από τούτη την Αθήνα, την γεμάτη ανία ασφάλτου. Να γνωριστούμε εαυτοί και άλληλοι, αφού τέλος πάντων τον πρώτο λόγο στη χώρα τον έχουνε οι άλλες πόλεις μας, κι αν δεν πιστεύετε πάρτε τα εκλογικά αποτελέσματα να δήτε τους ψήφους. Μπορεί να κάνω και λάθος, όμως, εγώ προσωπικά, νομίζω ότι η αληθινή Ελλάδα, που ζη τα παλιά και τραβάει την πορεία της για το αύριο, δεν είναι η μεγάλη πρωτεύουσα, αλλά όλη η άλλη, η ζωντανή και σωστή Ελλάδα. Καιρός λοιπόν να την δούμε μ' ένα άλλο μάτι, ένα μάτι αλήθειας και αγάπης. Μπορεί τούτα δω τα κομμάτια να δένωνται και με μια ιστορία, "δια το ευχάριστον και το τερπνόν και το κυκλοφοριακόν" και τα τέτοια αηδέστατα, που λένε οι ειδικοί. Μπορεί και όχι. Όπως έρθη, όπως βγούνε, όπως γραφτούνε. Και αρχίζω αμέσως για να μην τα πολυλογώ, κατά την μέθοδο των σπουδαίων και μεγάλων. (Από την έκδοση)