Ο μυθιστοριογράφος Νίκος Μπακόλας έγραψε κατά καιρούς και διηγήματα και άλλα μικρά πεζογραφήματα. Εδώ συγκεντρώνονται τα «μικρά» πεζά της τελευταίας περιόδου της ζωής του (1986-1999), καταταγμένα σύμφωνα με την επιθυμία του.

Το πρώτο μέρος του βιβλίου Το ταξίδι που πληγώνει είναι μια ενότητα πεζογραφημάτων που καταγράφουν κάποια προσωπικά ταξίδια, με λίγο ή πολύ τραυματικές εμπειρίες μα με μια φιλοπαίγμονα διάθεση που ποικίλλει από ταξίδι σε ταξίδι. Τα υπόλοιπα διηγήματα του τόμου είναι, και αυτά, με κάποια έννοια, ταξίδια, είτε στα όνειρα για το μέλλον («Το λαχείο»), είτε στις ιστορικές περιπέτειες της Κατοχής και του Εμφυλίου («Αυτό το αίμα είναι…»), είτε «Στις αυλές της θάλασσας» των παιδικών και εφηβικών χρόνων, είτε τέλος, προς τον θάνατο («Οι ανειδίκευτες θεότητες»).

Σε όλα αναγνωρίζεται η ατμόσφαιρα και τα αισθήματα που κυριαρχούν στο ώριμο έργο του συγγραφέα: επίμονη και ηδονική ανάκληση των αναμνήσεων, αγώνας και αγωνία για την επιβίωση, γλύκα και ανθρωπιά κρυμμένη κάτω από δυσκολίες και ματαιώσεις, ενώ το τέλος είναι πλέον καθαρό στον ορίζοντα.