Με απόλυτη διαλεκτική ελευθερία και χωρίς ενδοιασμούς απέναντι στους αμοιβαίους ρόλους και τα αξιώματα, ένας πρίγκιπας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και ένας λαϊκός, υπόδειγμα υψηλής κουλτούρας, αντιπαραβάλλονται πάνω σε θεμελιωτικές αξίες - όλες σχεδόν για επαναθεμελίωση - του σύγχρονου ανθρώπου. Τέσσερα θέματα πάνω στις κρίσιμες αμφιβολίες του τέλους της χιλιετίας: νέα και σύγχρονη «Αποκάλυψη» του Δύο Χιλιάδες, από τη λαϊκή προοπτική και από την εκκλησιαστική τα σύνορα της ανθρώπινης ζωής κατά τη θεολογική παράδοση ο κοινός νους, η θεολογική πρόκληση, οι καθορισμοί και περιορισμοί που έχουν επιβληθεί στις γυναίκες και τελευταία επιτέλους η πίστη. Στον επίπονο διάλογο μεταξύ του Έκο και του Μαρτίνι προστίθενται οι φωνές μιας ποικίλης χορωδίας - περίεργα αρμονικής που την αποτελούν οι Εμανουέλε Σεβερίνο, ο Μάνλιο Σγκάλαμπρο, ο Εουτζένιο Σκαλφάρι, ο Ίντρο Μοντανέλλι, ο Βιττόριο Φόα, ο Κλαούντιο Μαρτέλλι. Και σε όλους «απαντά» και πάλι, στην Τρίτη παρέμβαση αυτού του επίπονου και συνάμα καθησυχαστικού βιβλίου, ο Καρδινάλιος του Μιλάνου, στην τροχιά του διάττοντα της απροκάλυπτης αντιπαράθεσης μέσα από τις σελίδες του περιοδικού «Λίμπεραλ». (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)