(. . .) Η διατριβή αυτή του πολύγλωσσου Νίκου Καζαντζάκη αποτελεί ένα άρτιο και εμβριθές, επιστημονικά τεκμηριωμένο, φιλοσοφικό δοκίμιο, χωρίς να του λείπει το λυρικό στοιχείο, με τη δυναμική, εναργή και επιγραμματική γραφή ενός ικανού φιλοσόφου συγγραφέως, γνώστη του θέματος και απαράμιλλου χειριστού της γλώσσας, καθαρεύουσας και δημοτικής, της καθαρεύουσας στην προκειμένη περίπτωση. Παραδέχεται και τιμά τον Νίτσε ο Καζαντζάκης. Αλλά όχι σε όλα και πάντοτε. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)