Ο πιο συχνός τίτλος που αποδίδεται στον Καραγάτση είναι εκείνος του «γεννημένου πεζογράφου». Αυτός, ωστόσο, ο «γεννημένος πεζογράφος» πέρασε από φάσεις διαμόρφωσης που μόνο τώρα, με την έκδοση των νεανικών διηγημάτων του, γίνεται δυνατό να εξακριβωθούν.
Αλλά στα διηγήματα αυτά αποκαλύπτεται και κάτι εξίσου σημαντικό: το ψηφιδωτό της φανταστικής -και- πραγματικής ζωής του νεαρού συγγραφέα, και μέσα από αυτό διαγράφεται καθαρά η ψυχική πορεία του από μια ευαισθησία που πρόκειται γρήγορα να πληγωθεί προς μια μορφή ή επίφαση κυνισμού.
Μας δίνεται λοιπόν η ευκαιρία να διαπιστώσουμε τις αιτίες αλλά και τη φύση εκείνου του πικραμένου, απροσπέλαστου αλλά και εύθραυστου κυνισμού που πρόκειται να καθορίσει το έργο της ωριμότητάς του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)