Πως έγινε και αγάπησες, πες μου. Θα κάθομαι δίπλα σου και συ, με τα χειρόγραφα κλειστά, θα μου μιλάς. Πες μου, που δεν ξέρω πως αγαπάνε έτσι οι άνθρωποι και όσο αγαπάνε το βλέμμα τους είναι σαν σκύλου, το δέρμα άγριο και κιτρινωπό και το κορμί μικραίνει. Και όλη αυτή η αθλιότητα και η ανοησία, ο εξευτελισμός και η ταπείνωση λέγεται: το μεγαλείο του έρωτα και αηδιάζω από ντροπή και από λύπη...