Ο Λουκιανός γεννήθηκε ανάμεσα στο 120-125 μ.Χ. στα Σαμόσατα της ΒΑ Συρίας. Στα είκοσί του χρόνια είναι κιόλας ένας τέλειος και προικισμένος ρήτορας, με έκδηλη τη μεγάλη του εξοικείωση στους αρχαίους. Το έργο του στάθηκε ένα κράμα του φιλοσοφικού διαλόγου και της κωμωδίας, δύο πραγμάτων που είναι διαμετρικά αντίθετα και μάλιστα εχθρικά. Πάντως το μεγαλύτερο μέρος του έργου του μόνο στη σάτιρα μπορεί να ενταχθή. Παντού σχεδόν δεσπόζει η ακονισμένη κριτική πράξεων, καταστάσεων και ανθρώπων. Τα πολλά ταξίδια, με τα αλλεπάλληλα επαγγέλματα και την τόση ποικιλία των ενδιαφερόντων του, μαρτυρούν ένα πολύ ανήσυχο πνεύμα.