Το μυθιστόρημα αυτό ανήκει στα μεγάλα έργα του συγγραφέα, και δείχνει την αμεσότητα των σκέψεων του Ντοστογιέφσκι για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα της εποχής του. Στις σελίδες του, είναι ανάγλυφο το μεγάλο ταλέντο του Ρώσου κλασικού και οι βαθιές τομές που ανοίγει στον ανθρώπινο χαρακτήρα, για να μας δώσει παραστατικά τις αντιφάσεις της ανθρώπινης ψυχής στις επιμέρους εκδηλώσεις της.
Μέσα στο μυθιστόρημα "Ταπεινοί και καταφρονεμένοι" αντικρίζουμε τη ζοφερή εικόνα μιας μεγάλης πολιτείας, που μαστίζεται από κοινωνικές αντιφάσεις, από κακοδαιμονία και διαφθορά, από σύγκρουση συμφερόντων, από τη χτυπητή αντίθεση πλούτου και φτώχειας, από τον εξωφρενικό αναβρασμό μιας παράλογης αδικίας, από τον ξεπεσμό και τον πικρό θάνατο της προσδοκίας και της ελπίδας, στα χείλη των ταπεινών και καταφρονεμένων! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)