Συμβαίνει πολλές φορές συγγραφείς "θαμμένοι" για τον άλφα ή βήτα λόγο να "ξεθάβωνται" μετά από χρόνια στη χώρα τους ή και αλλού και να έρχονται στην επικαιρότητα. Τα τελευταία χρόνια η Δύση "ανακάλυψε" τον Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, που τα περισσότερα έργα του ήταν απαγορευμένα στη Ρωσία επί Στάλιν. Το ελληνικό κοινό τον έχει γνωρίσει από το πιο πολυσυζητημένο μυθιστόρημά του, "Ο Δάσκαλος και η Μαργαρίτα". Σπουδαίος μυθιστοριογράφος, έχει γράψει ωστόσο και καμιά δεκαριά θεατρικά έργα, που ανάμεσά τους ξεχωρίζουν η "Φυγή" και η "Ερυθρά Νήσος". Η "Ερυθρά Νήσος" -τίτλος δανεισμένος από τον Ιούλιο Βερν- είναι ένα έργο φοβερά πλούσιο σε σκηνική φαντασμαγορία, σε χιούμορ, σε αλληγορίες. Καράβια και ηφαίστεια εμφανίζονται επί σκηνής, πρόσωπα και καταστάσεις βγαλμένα μέσα απ' τον Ιούλιο Βερν παρωδούνται με πολλή λεπτότητα, ιστορίες εκτυλίσσονται παράλληλα και μπλέκονται η μια στην άλλη με έναν θαυμαστά θεατρικό τρόπο. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)