Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΪΝ θα μπορούσε να είναι μια παραίσθηση σε πρόζα ρυθμική και σκληρή, η μία ποιητική έκδοση με ορισμένες δηλητηριώδεις κακίες, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα βιβλίο που είναι γραμμένο με αφέλεια σαν ένα σύνολο από εικόνες μεταφορές και ευφωνίες γύρω από την φιγούρα ενός δολοφόνου γεμάτου αισθητική που διασχίζει το χρόνο. Σ' αυτό αναμιγνύονται χαμένοι παράδεισοι και μυθικές πολιτείες, μελωδίες της ψυχής και αισθήσεις της σάρκας. Είναι μια μάζα από χρώματα, αρώματα και γεύσεις που ίσως συνθέτουν την παιδικότητά μας ή το όνειρό μας για ομορφιά. Μέσα από το ηλιακό μάγμα ξεπροβάλει η φιγούρα του Κάιν. Το προφίλ του τήκεται με την ανάμνησή μας. Από την έρημο της Γένεσης μέχρι την άσφαλτο της Νέας Υόρκης όλα πλέουν στην καρδιά των θνητών σε μια θάλασσα γλύκας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)