Η Τριλογία «ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΙ» του Λουντέμη ξεκινάει με το «ΚΡΑΣΙ ΤΩΝ ΔΕΙΛΩΝ» συνεχίζει με το «ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΑΝΗΣΥΧΑ» και κλείνει με το «Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕ ΤΑ ΓΥΨΙΝΑ ΦΤΕΡΑ».
Το «ΚΡΑΣΙ ΤΩΝ ΔΕΙΛΩΝ» ξεκινάει με το γνωστό απόφθεγμα που έχει το βιβλίο στη αρχή του και λέει:

Η ζωή για να προστατευτεί απ’ τους δειλούς της φτιάχνει του γενναίους της. Η Τυραννία όμως επεμβαίνει και τους αποσπά. Γιατί η μάζα των δειλών είναι το μόνο στρώμα από όπου αντλεί τα στηρίγματά της. Στηρίγματα όμως τόσο απατηλά θα είχαν από καιρό καταρρεύσει και διαλυθεί μεσ’ τον φόβο τους, αν δεν βρίσκονταν σε διαρκή κατάσταση μέθης. Μα το μόνο κρασί που τους μεθά είναι το αίμα των αθώων – το «κρασί των δειλών».

Όλη η τριλογία περιγράφει φυσικά τα βασανιστήρια και την εξόντωση που υπέστησαν οι χιλιάδες των διωχθέντων και εξορισθέντων αγωνιστών του τόπου μας. Σ’ αυτά που διηγείται ο συγγραφέας συχνά – πυκνά αναφέρεται ο ηλικιακά μικρότερος της παρέας, ο Θανάσης Καλώνης.
Στο βιβλίο «ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΑΝΗΣΥΧΑ» στις σελίδες 149 – 150 -151 αναφέρεται ο Θανάσης στην περιγραφή του μαρτυρίου και της εξόντωσης αγωνιστών από τη δίψα: