Να παρακαλάτε τους φίλους και τους δασκάλους σας, συμβούλευε, απ' τα 1873 κιόλας, ο αείμνηστος Δημήτριος Βικέλας - απ' τους ολόπρωτους μεταφραστές κάποιων παραμυθιών του Άντερσεν - "να σας ετοιμάζουν βιβλία διδακτικά και γραμμένα εις γλώσσαν απλήν και εύκολον, ώστε να καταλαμβάνετε κάθε τι και να τα νοστιμεύεσθε"!
Καθώς προχωρούμε στην έκδοση του δεύτερου τόμου των "Απάντων" του Άντερσεν, η προτροπή αυτή του Βικέλα μας συνοδεύει εντατικά και μας έχει γίνει κανόνας, βίωμα και "εφαρμογή". Γιατί, στ' αλήθεια, ο πρώτος τόμος των "Απάντων" του Άντερσεν, που πέρασε κιόλας στα χέρια του ελληνικού αναγνωστικού κοινού και πολύ εκτιμήθηκε, πιστοποίησε, καθώς περιμέναμε, την πιο ιδεώδη πραγματοποίηση της σοφής εκείνης προτροπής: "τέρπειν άμα και διδάσκειν"! Τα Ελληνόπουλα - και μαζί τους όλοι οι Έλληνες! - βρήκαν επιτέλους βιβλία "διδακτικά", μεταφρασμένα σε γλώσσα απλή και εύκολη, κατάλαβαν κάθε τι που διάβασαν από τον Άντερσεν στον πρώτο τόμο και, φυσικά, "το νοστιμεύτηκαν". Που θα πη πως τα παραμύθια εκείνα, πέρα απ' όσα τους έμαθαν, τους χάρισαν κιόλας μια σπάνια αισθητική χαρά, μια γνήσια ψυχαγωγική απόλαυση. Αυτή είχε σταθή και η πρόθεση του Άντερσεν, αυτή στέκει και η πρόθεση του Εκδοτικού Οίκου Ι. Δ. Αρσενίδη, που ανέλαβε το δύσκολο τούτο έργο.
Μπαίνοντας σήμερα στο δεύτερο τόμο, πιστεύουμε πια πέρα για πέρα πως η αγνή αυτή πρόθεση έγινε πια πράξη, δεν έμεινε απλή επιδίωξη... [...]