Ο δημιουργός παλεύει με ουσία σκληρή, αόρατη, ανώτερή του. Κι ο πιο μεγάλος νικητής βγαίνει νικημένος· γιατί πάντα το πιο βαθύ μας μυστικό - το μόνο που άξιζε να ειπωθεί - μένει ανείπωτο. Δεν υποτάζεται αυτό ποτέ στο υλικό περίγραμμα της τέχνης. Πλαντούμε την κάθε λέξη. Βλέπουμε ένα δέντρο ανθισμένο, ένα ήρωα, μια γυναίκα, το άστρο της αυγής και φωνάζουμε: "Άχ!" και τίποτα άλλο δεν μπορεί να χωρέσει η καρδιά μας. Όταν το "Άχ!" αυτό θελήσουμε, αναλύοντάς το, να το κάμουμε στοχασμό και τέχνη, να το μεταδώσουμε στους ανθρώπους, να το σώσουμε από την ίδια μας τη φθορά, πώς ξευτελίζεται σε λόγια αδιάντροπα, βαμμένα, γεμάτα αγέρα και φαντασία!