Το έργο αποτελεί σφοδρή επίθεση εναντίον του πανίσχυρου δημαγωγού Κλέωνα, στην οποία πρωτοστατούν οι (συντηρητικοί) ιππείς, που συγκροτούν τον χορό. Ο Κλέων (Παφλαγόνας) εμφανίζεται στην αρχή ως ο ευνοούμενος δούλος του προσωποποιημένου Δήμου, στο τέλος όμως εξουδετερώνεται από τον Αλλαντοπώλη, σύμφωνα με ένα χρησμό που προέλεγε ότι ο φαύλος δούλος θα εξουδετερωθεί από κάποιον ακόμα πιο φαύλο.