Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σ' αυτό τον τόμο δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά. Αυτό σημαίνει πως όταν γράφτηκαν, δεν γράφτηκαν για να μείνουν στο συρτάρι, σαν σημειώσεις στο περιθώριο ή σαν ασκήσεις γραφής, αλλά για να δημοσιευτούν, να λειτουργήσουν, να μπουν κι αυτά με τη σειρά τους στο κριτικό στόχαστρο του αναγνώστη. Ούτως ή άλλως λοιπόν "υπάρχουν", και το θέμα είναι αν ο συγγραφέας τους τα θεωρεί "αμαρτήματα" που πολύ θα ήθελε να λησμονηθούν ή πιστεύει ότι εξακολουθούν, έστω και ως ένα σημείο, να τον αντιπροσωπεύουν. Η συγκέντρωσή τους σήμερα σ' έναν τόμο δίνει την απάντηση - τουλάχιστον δεν τα απαρνείται. (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)