Στις 22 του Μάη του 1979 η Έλλη Αλεξίου γιόρτασε τα ογδονταπέντε της χρόνια. Με την ευκαιρία αυτή, μια ομάδα από νεαρούς θαυμαστές του έργου της, που το ανθρωποκεντρικό περιεχόμενό του ρίχνει μες στην ψυχή μας το σπόρο μιας καινούργιας βλάστησης, αποφάσισε να την τιμήσει με ένα "Αφιέρωμα", αναθέτοντάς μου τη φροντίδα και τη συγκρότηση του έργου. (...) Το "Αφιέρωμα" τούτο φανερώνει τη μεγάλη εκτίμηση προς την Έλλη Αλεξίου, τον άνθρωπο που τη ζωή του την ομορφαίνει η αληθινή ανθρωπιά, η μετριοφροσύνη, η αξιοπρέπεια, η προσήλωση σε υψηλά ιδανικά και η δύναμη να εκδηλώνει θαρραλέα και απροκάλυπτα τη γνώμη του. (...) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)