Τα τρία αγόρια -τότε- συνάντησαν εκείνο το πλάσμα, που έμελλε να γίνει σημάδι στο στήθος τους. Κι ήταν, πάνω κάτω, την ίδια εποχή που μια κοπελίτσα έκρυβε μέσα στη χούφτα της δυο βότσαλα -μάγισσα ήταν ή αγία; Ομως, κάπου πιο πέρα, ένας νέος δημιουργούσε έναν καινούριο κόσμο, καθισμένος συνέχεια πάνω σε μια καρέκλα. Κι ήταν -βέβαια- η μαγική μητέρα. Μια παρουσία που χάριζε τη φαντασία κι εξηγούσε τη ζωή, καθώς μιλούσε με λέξεις που είχαν τη γεύση φύλλων ευκαλύπτου. Ολα τους πλάσματα μιας άλλης εποχής -εποχή της Μαγικής Μητέρας, ας την πούμε.