Εκείνος έχει καταξιωθεί σαν διακεκριμένος καθηγητής σε αμερικανικό πανεπιστήμιο. Εκείνη παντρεύτηκε, χώρισε, πόνεσε. Οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Ο Διονύσης επιστρέφει στην Ελλάδα, σαν σύμβουλος ξένης κινηματογραφικής υπερπαραγωγής. Η συνάντησή τους είναι γεμάτη πάθος, αντιθέσεις και συγκινήσεις. Βρίσκονται παγιδευμένοι σε αγεφύρωτες διαφορές. Τι μυστικό κρύβεται πίσω από την κόρη της Άρτεμης; Από ποιον αντιμετωπίζουν θανάσιμες απειλές; Ο παντοδύναμος έρωτας, όμως, κυριαρχεί.
Στη Ζάκυνθο του 1800, ο πρόγονος της Άρτεμης κόντε Μαρτινέγκος και η Μπιάνκα, γκουβερνάντα των παιδιών του, έζησαν έναν παθιασμένο και καταλυτικό έρωτα. Τότε τα Επτάνησα ήταν κάτω από την αγγλική επικυριαρχία. Η Ζάκυνθος με τους ευγενείς, τους ποπολάρους, τα αρχοντικά σπίτια, τις καντάδες και τα φτωχικά καντούνια είναι ο φυσικός περίγυρος της Μπιάνκα και του Αντρέα Μαρτινέγκου. Αλλά και η λαμπερή Βενετία, η ελληνική επανάσταση και το Παρίσι με τα σαλόνια όπου συχνάζουν συγγραφείς και συνθέτες είναι μέρος της ζωής τους. Διανύουν την τροχιά τους μαζί σε χαρές, λύπες και περιπέτειες, εκείνα τα ιστορικά χρόνια, και δίνουν πνοή στους σημερινούς εραστές.

– Θα σε εμποδίσω! του φώναξε άγρια η Άρτεμη.
– Και πώς θα το καταφέρεις αυτό, αγάπη μου;
Η φωνή του ήταν απαλή σαν χάδι, ενώ η ­αναστάτωσή της τον συγκλόνιζε. Ο πόθος γυάλιζε στα μάτια της!
– Τι θα κάνεις; της είπε, ενώ τη φιλούσε παράφορα. Θα με σκοτώσεις; Θα με χτίσεις στα θεμέλια του σπιτιού, όπως έκαναν οι Βενετσιάνοι πρόγονοί σου;

– Γιατί θέλεις να φύγεις μακριά μου, Μπιάνκα; Είχε βυθίσει το πρόσωπό του στα μαλλιά της. Αυτά ξέφυγαν από την κορδέλα που τα είχε δεμένα κι έπεφταν πλούσια στους ώμους της. Τώρα η νύχτα τούς ανήκε...

Το μεγάλο τρικάταρτο από τη Βενετιά, με το μαύρο σκαρί και τα κάτασπρα πανιά, μπήκε στο λιμάνι με τη δύση του ήλιου. Είχε σκαλιστή γοργόνα στην πλώρη κι έγραφε «Σάντο Σπίριτο».

– Πού είμαι; ψέλλισε εκείνη αδύναμα.
– Στην παραλία μπρος από τα κτήματά μου. Σας έβγαλε το κύμα αναίσθητη. Προφανώς ταξιδεύατε με το καράβι που ναυάγησε...

Βρισκόταν στη Νέα Υόρκη και δεν το πίστευε... Σαν σε όνειρο, κατέβηκε από τη λιμουζίνα, μέσα στα χειροκροτήματα του κόσμου, και πάτησε το πόδι της στο κόκκινο χαλί...