«Όμως κάθε χτύπος του ρολογιού στο χρόνο χτύπαγε και στον υποθάλαμο της μνήμης της ένα σφυρί που σκάλιζε σκηνές από το παρελθόν, σκηνές πάθους δίπλα στον Βύρωνα, σκηνές χαλάρωσης, ασήμαντες μεν, αλλά τόσο σημαντικές για κάποιον άνθρωπο που ζει χωρίς να έχει ζήσει... Γιατί η Φωφώ δεν είχε ζήσει. Ακόμη και οι καλές στιγμές δίπλα στον άντρα της, με το χρόνο, την ωριμότητα, τη σύγκριση, είχαν αρχίσει να ξεθωριάζουν τόσο που η ίδια αναρωτιόταν αν υπήρξαν ποτέ. »Η σύγκριση!!! Ο μεγαλύτερος εχθρός ενός άντρα είναι η σύγκριση. Γι' αυτό οι άντρες προτιμούν τις γυναίκες που δεν έχουν εμπειρίες, που δε γνωρίζουν. Γιατί ποτέ δε θα έρθουν σε σύγκρουση με αυτό που λέγεται σύγκριση. Και δυστυχώς για τον Μηνά, η Φωφώ σύγκρινε πλέον».