«Φωτογραφία σε σέπια»: ένα εξαίρετο ιστορικό μυθιστόρημα στα τέλη του 19ου αιώνα στη Χιλή, και μαζί ένα θαυμάσιο οικογενειακό έπος, όπου ξαναβρίσκουμε ορισμένα πρόσωπα από την «Κόρη της Μοίρας» και το «Σπίτι των πνευμάτων». Τα τρία αυτά έργα της Ιζαμπέλ Αλιέντε, όπως αναφέρει η ίδια, αποτελούν ουσιαστικά μια τριλογία. Και πραγματικά, είναι το αποκορύφωμα μιας λαμπρής συγγραφικής διαδρομής, από τις καλύτερες ισπανόφωνης λογοτεχνίας. Στη «Φωτογραφία σε σέπια» η πρωταγωνίστρια, η Αουρόρα ντελ Βάλιε, υποφέρει από ένα τρομερό ψυχικό τραύμα, που καθορίζει το χαρακτήρα της και σβήνει από τη μνήμη της τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής της. Μεγαλωμένη από τη φιλόδοξη γιαγιά της, την Παουλίνα ντελ Βάλιε, ζει σ' ένα προνομιούχο περιβάλλον, χωρίς τους περιορισμούς των γυναικών της εποχής της, κι όταν αναγκάζεται ν' αντιμετωπίσει την προδοσία εκείνου που αγαπάει και τη μοναξιά, αποφασίζει να λύσει το μυστήριο του παρελθόντος της... Στο βιβλίο αυτό οι αναμνήσεις και τα οικογενειακά μυστικά, η δύναμη της γυναίκας, ο μαγικός ρεαλισμός και ο ερωτισμός δίνουν μια μοναδική ανθρώπινη διάσταση, που φέρνει τη γνωστή αφηγηματική τέχνη της συγγραφέως στα ύψη της λογοτεχνικής τελειότητας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)