Οι δύο μεσόκοπες γυναίκες που αποτελούν τον πυρήνα της ιστορίας στις δύο νουβέλες στην «Προδομένη Γυναίκα» υποφέρουν και αγωνιούν καθώς βλέπουν ότι γερνούν και προδίδονται από τους ίδιους τους άντρες τους και τα παιδιά τους. Η οδύνη τους και ο σπαραγμός τους αντιμετωπίζονται με κατανόηση και συμπάθεια, αλλά πίσω από τη συμπάθεια υπάρχει η περιέργεια μιας μεγάλης μυθιστοριογράφου και φεμινίστριας που τα δάκρυά της για τους χαρακτήρες της παγώνουν καθώς κυλούν στα μάτια της.