Το βιβλίο βυθίζει τον αναγνώστη σ' έναν κόσμο γεμάτο θάλασσα, χρώματα, φως, δροσερό αεράκι, αποδίδοντας αξία στα εκ πρώτης όψεως ασήμαντα πράγματα, στα απλά και καθημερινά - στα κατά Ευριπίδην εδώ της ζωής.
"Όποιος ευχαριστιέται με τα μικρά και με τα λίγα, γεμάτη λαχεία είναι η ζωή", λέει η ηλικιωμένη ηρωίδα, που φυγαδεύτηκε ως βρέφος μέσα απ' τις φλόγες της Σμύρνης, για να βρει καινούργια πατρίδα και οικογένεια σ' ένα νησί του Αιγαίου. Αυτή είναι η Ελένη, μια αγράμματη νησιώτισσα, που κατέχει τη δυσκολότερη απ' όλες τις τέχνες: την τέχνη της ζωής. Το "ιαματικό" αυτό βιβλίο εξιστορεί τον πολυκύμαντο βίο της, βίο παράλληλο με εκείνον της νεότερης Ελλάδας.
Καίτοι γραμμένο πριν από είκοσι τέσσερα χρόνια, το μυθιστόρημα της Λ.Μ.-Σ. μοιάζει εντυπωσιακά επίκαιρο κι αποτελεί αληθινό αντίδοτο στη σημερινή εποχή του άγχους, της αβεβαιότητας, της σύγχυσης και της αθάνατης πολιτικής κενολογίας.