Νύχτα προχωρημένη. Οι Μυκήνες, κουρνιασμένες στο ύψος ενός λόφου, απ' όπου μπορεί κανείς ν' αγναντέψει πέρα ως πέρα το άπλωμα του εύφορου Αργολικού κάμπου, κοιμούνται στον πλούτο και τη γαλήνη τους. Βασιλιάς τους είναι ο μεγάλος, ο κραταιός Αγαμέμνονας, ο γιος του Ατρέα και εγγονός του θρυλικού Πέλοπα, που έδωσε τ' όνομά του στην Πελοπόννησο. Κουρασμένος από το μόχθο και τη σκοτούρα της ημέρας, έχει πέσει κι' αυτός σε βαθύ ύπνο. Μόνο οι φρουροί, σ' ένα κτίριο μέσα στα τείχη, πλάι στην Πύλη των Λεόντων, ξαγρυπνούν και το βλέμμα τους βιγλίζει κάθε τόσο το Αργολικό τοπίο. Μπορεί να ξαγρυπνούν οι φρουροί, μα δεν ανησυχούν. Είναι τόσο ισχυρή η πόλη τους, είναι τόσο απέραντο και πλούσιο το βασίλειό τους, που κανείς δεν θα τολμούσε να τα βάλει μαζί του. Σ' όλη την Ελλάδα και σ' όλη τη Μεσόγειο δεν υπάρχει βασίλειο τόσο ισχυρό ώστε να σκεφθεί ότι μπορεί να κατακτήσει τις "Πολύχρυσες" Μυκήνες. Έτσι τις ονομάζει ο Όμηρος. Η πόλη του Αγαμέμνονα έχει συγκεντρώσει αμύθητα πλούτη. Κι όποιος έχει τα πλούτη έχει και τη δύναμη. [...]