«... Ο Ρόντυ Ντόϋλ υφαίνει μεθοδικά την καθημερινότητα, πατάει γερά σε μνήμες θαμμένες για δεκαετίες, αναπαράγει εκείνες τις ιδιόμορφες σχέσεις, τη σύγχυση, τις αγωνίες και τα ερωτηματικά που, λίγο ως πολύ, είχαμε όλοι όταν ήμασταν παιδιά. Ιρλανδός του Δουβλίνου ο ίδιος, καθολικός, με έντονο το στοιχείο του τοπικισμού και της ιρλανδικής ταυτότητας, θίγει υπόγεια και καθόλου μελοδραματικά τα φλέγοντα ζητήματα της χώρας του-θρησκεία ανεξαρτησία, οικογενειακά προβλήματα, με κυρίαρχο το μεθύσι και τις βάναυσες σχέσεις των ζευγαριών. Με ευθύτητα, αμεσότητα και χιούμορ, με γλώσσα γλαφυρή, εξαιρετικά ζωντανούς διαλόγους και εσωτερικούς μονολόγους μας θυμίζει εκείνη τη φρικτά επώδυνη διαδικασία της γνωριμίας με τον κόσμο των ενηλίκων.