"Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου καρδούλα της καρδιάς μου πουλάκι της φτωχιάς αυλής ανθέ της ερημιάς μου. Πού πέταξε τ' αγόρι μου πού πήγε, πού μ' αφήνει. Χωρίς πουλάκι το κλουβί χωρίς νερό η κρήνη. Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δεν θωρείς που κλαίω και δεν σαλεύεις δεν γρικάς τα που πικρά σου λέω".