Δυο εποχές σε μια πρώιμη εφηβεία με ένα κορίτσι που γινόταν συγγραφέας στα 1960 χωρίς να το έχει από πριν σκεφτεί έτσι ακριβώς. Μικρές ιστορίες η κάθε εποχή και χωρίζονται με τίτλους σαν στίχους από ποίημα. Η πρώτη εποχή πολύ προσωπική και οδυνηρή. Η δεύτερη ακουμπάει μαλακά στον ανθρώπινο πόνο του τρίτου, του άγνωστου και γίνεται μια ιστορία καθημερινή με πολλά πρόσωπα και αγάπη. Η Ραχήλ, ο Γιουσούφης, ο αντιήρωας Δάσκαλος, ο Φαντάρος που δεν ήξερε από πόλεμο, ο μικρόκοσμος σε μιαν αυλή είναι τα πρόσωπα στη Δεύτερη Εποχή που συμπληρώνουν την Πρώτη της άγνοιας και της εφηβείας.